تفاوت حق حبس و وقف :
وقف خلاف حبس موجب مرگ ملک است در صورت تعذر در مصرف معین شده حق انتفاع با حابس است ولی در وقف منافع به نزدیک‌ترین غرض واقف اختصاص پیدا می‌کند .
_وقف همیشه دائمی است ولی ممکن است دائمی یا موقت باشد .
برخلاف وقف؛ حابس می تواند مال حبس شده را بفروشد.
_ تسبیل در لغت به معنی رایگان دادن چیزی در راه خدا است و منظور از تسبیل منافع در اصطلاح حقوق این است که منافع صرف امور اجتماعی و خیریه شود نه صرف امور شخصی با این حال در وقف خاص موقوف علیهم ممکن است خانواده واقف باشد .
_ تسبیل ملازمه ای با قصد قربت ندارد در نتیجه قصدقربت شرط صحت عقد وقف نیست.
_ وقف دائمی است و شرط خیار با مقتضای ذات وقف که تسبیل منفعت و فک ملکیت است تعارض دارد و مبطل عقد است مگر اینکه از اوضاع و احوال استنباط شود که مقصود عاقد حبس بوده نه وقف در این صورت شرط و عقد هردو صحیح محسوب می شود .
_تعیین مدت خلاف مقتضای ذات عقد وقف است اما همانگونه که در بند پیشین بیان شد شرط خلاف مقتضای ذات عقد همیشه مبطل اصل عقد و توافق نخواهد بود بلکه مبدل است یعنی از مجموعه عقد و شرایط آن استنباط می شود که قصد مشترک طرفین عقد دیگری بوده و در فضا فوق با لحاظ همین قصد می توان توافق واقع شده را رقبی دانست و آن را صحیح تلقی نمود.